Biskup Koszalińsko-Kołobrzeski Edward Dajczak 15 marca 2014 roku podpisał Statut Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej. Brzmi on następująco:

            Odnowa w Duchu świętym w Kościele Katolickim, zwana także Katolicką Odnową Charyzmatyczną, nie jest jednolitym ruchem o zasięgu światowym. W odróżnieniu od większości ruchów nie ma jednego założyciela, lub grupy założycieli, nie ma też listy członków. Jest to wysoce zróżnicowany zespół jednostek i grup podejmujących różne działania, często od siebie niezależne, na różnym etapie rozwoju i o różnorodnie rozłożonych akcentach. Te osoby i grupy łączy to samo doświadczenie. Stawiają sobie one również te same cele. Taka struktura luźno związanych relacji na szczeblu diecezji i krajów istnieje też na szczeblu międzynarodowym. Wzajemne stosunki charakteryzuje: dobrowolne stowarzyszanie się, dialog i współpraca, znacznie bardziej niż zintegrowane i uporządkowane struktury. Kierowanie wyraża się bardziej podejmowaniem służby wobec tych, którzy sobie tego życzą, aniżeli przez rządzenie.

Podstawowe cele Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym

(Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej)

1. Zachęcanie do dojrzałego i nieustannego nawracania się ku Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu i Zbawicielowi.

2. Zachęcanie do zdecydowanego osobistego przyjęcia osoby Ducha Świętego, Jego obecności i mocy. Te dwie łaski duchowe często przychodzą łącznie w doświadczeniu zwanym w różnych częściach świata „chrztem w Duchu Świętym” lub „wylaniem Ducha Świętego” lub „odnowieniem w Duchu Świętym”. Rozumiane są najczęściej jako osobiste przyjęcie łaski osobowego spotkania z Jezusem Chrystusem jako Panem chrześcijańskiej inicjacji i umocnienie w chrześcijańskiej służbie dla Kościoła i świata.

 3. Podejmowanie posługiwania darami duchowymi (charyzmatami) nie tylko w Odnowie Charyzmatycznej, lecz szerzej w Kościele. Te dary zwyczajne i nadzwyczajne ujawniają się obficie wśród świeckich, zakonników i kleru. Ich poprawne zrozumienie i używanie zharmonizowane z innymi elementami życia Kościoła jest źródłem mocy dla chrześcijan w ich drodze ku świętości i w pełnieniu misji.

 4. Popieranie i podejmowanie dzieła ewangelizacji w mocy Ducha Świętego, również ewangelizacji i reewangelizacji chrześcijan jedynie z imienia, ewangelizacji kultury i struktur społecznych. Odnowa szczególnie angażuje się w misję Kościoła głosząc Ewangelię słowem i czynem, ukazując Jezusa Chrystusa przez osobiste świadectwo oraz te uczynki wiary i sprawiedliwości, do których jest powołany każdy chrześcijanin.

5. Pielęgnowanie stałego wzrostu w świętości przez integrację charyzmatów z pełnią życia Kościoła. Odnowa zachęca do udziału w bogatym życiu sakramentalnym i liturgicznym, do czerpania z tradycji katolickiej modlitwy i duchowości, do stałej formacji w nauce katolickiej pod kierunkiem Kościoła i do uczestnictwa w wypełnianiu programu duszpasterskiego Kościoła.

 

 Rozdział 1

Wstęp

§1

Statut Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym Diecezji Koszalińsko – Kołobrzeskiej, zwany dalej Statutem, określa zasady powoływania i funkcjonowania grup identyfikujących się z Katolicką Odnową w Duchu Świętym na terenie Diecezji Koszalińsko – Kołobrzeskiej.

Rozdział 2

Miejsce Grupy w strukturze Odnowy w Duchu Świętym

§2

Charakter i cele Odnowy w Duchu Świętym są omówione w Preambule do Statutów Międzynarodowych Służb Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej (Statutes of the International Catholic Charismatic Renewal Services). ICCRS jest organizacją powołaną w 1978 r. w celu zapewnia łączności pomiędzy krajowymi strukturami Odnowy w Duchu Świętym na szczeblu międzynarodowym i współpracy ze Stolicą Apostolską.

§3

Na terenie Polski Grupy Odnowy w Duchu Świętym w Polsce reprezentuje Krajowy Zespół Koordynatorów Odnowy w Duchu Świętym, zwany dalej KZK. Podlega on Konferencji Episkopatu Polski, a nad jego działalnością czuwa Krajowy Duszpasterz Odnowy.

§4

W diecezji KZK reprezentują Koordynatorzy Diecezjalni: duchowny – kapłan mianowany przez Biskupa Ordynariusza oraz świecki – wybrany przez Liderów Grup z Diecezji Koszalińsko – Kołobrzeskiej. Zadania Koordynatorów określa Statut KZK.

Rozdział 3

Grupy modlitewne

§5

Podstawową formą działania Ruchu Odnowa w Duchu Świętym jest Grupa Modlitewna.

§6

Członkowie Grupy Modlitewnej, którzy podjęli pisemne zobowiązanie do przestrzegania określonych zasad życia wspólnotowego tworzą Wspólnotę.

§7

Opracowane i przyjęte przez Wspólnotę zasady życia są autoryzowane przez Księdza Opiekuna Wspólnoty i zatwierdzane przez Księdza Koordynatora Diecezjalnego.

§8

Zarówno Wspólnoty jak i Grupy Modlitewne są nazywane w Statucie „Grupami”.

 

Rozdział 4

Powołanie Nowej Grupy Odnowy w Duchu Świętym

§9

Grupa, która rozeznała, że bliski jest jej charakter i cele Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym, wyrażone w Preambule do Statutów Międzynarodowych Służb Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, powinna zgłosić na piśmie Księdzu Proboszczowi w miejscu działania grupy oraz Diecezjalnym Koordynatorom Odnowy w Duchu Świętym wolę powołania Grupy i przedstawić osobę, która będzie reprezentować Grupę do czasu uformowania się jej struktury zgodnie ze Statutem.

§10

Przystąpienie Grupy do Koordynacji Diecezjalnej jest dobrowolne. Jest to jednak widoczny znak wierności Kościołowi Katolickiemu oraz jedności z braćmi i siostrami innych Grup Odnowy w Duchu Świętym.

 

Rozdział 5

Podstawowa struktura Grupy

§11

Za Grupę bezpośrednio odpowiedzialni są: Lider – osoba świecka powołana przez Grupę oraz Ksiądz Proboszcz miejsca działania Grupy lub wyznaczony przez niego Ksiądz Opiekun.

§12

Ksiądz Opiekun wraz z Liderem powołują Radę Grupy, zwaną dalej Radą. Ksiądz Opiekuni Lider są członkami Rady.

 

Rozdział 6

Cel, forma i zasady działania Grupy

§13

Lider wraz z Radą opracowują i uzgadniają z Księdzem Opiekunem i Koordynatorami Diecezjalnymi zasady działania Grupy, jej cel (misję), strukturę grupy, formy działania, sposób powoływania i odwoływania Animatorów, zasady działania grup dzielenia, program formacji duchowej dla Grupy, zobowiązania chcących przystąpić do Grupy.

§14

Podstawową formą działania Grupy Modlitewnej w Ruchu Odnowy w Duchu Świętym są: cotygodniowe spotkania modlitewne, grupy dzielenia oraz prowadzenie seminarium odnowy życia chrześcijańskiego (REO – Rekolekcje Ewangelizacyjne Odnowy) i modlitwy wstawiennicze; pomocniczą i wskazaną: nabożeństwa uzdrowienia, różne dzieła ewangelizacyjne, charytatywne itp.

 

Rozdział 7

Powołanie Lidera

§15

Powołanie Lidera następuje przez głosowanie uprawnionych członków Grupy, którzy są po Rekolekcjach Ewangelizacyjnych Odnowy (REO) i co najmniej od roku uczestniczą systematycznie w spotkaniach Grupy. Kandydaci są wcześniej zgłaszani, weryfikowani pod kątem odpowiedniej formacji i zatwierdzani przez Księdza Opiekuna i/lub Proboszcza, iż nie ma zastrzeżeń co do ich wiary i moralności. Każdy kandydat powinien wyrazić zgodę na kandydowanie.

§16

Prowadzącym wybory Lidera i odpowiedzialnym za ich przebieg jest Ksiądz Opiekun. Liderem zostaje kandydat, który w wyborach tajnych, przy obecności co najmniej 2/3 uprawnionych członków Grupy uzyska bezwzględną większość głosów (50% + 1); przy czym prawo głosu ma również Ksiądz Opiekun będący na spotkaniu.

§17

Jeśli żaden z kandydatów nie uzyskał tej większości, przeprowadza się wybór między dwoma kandydatami, którzy uzyskali największą ilość głosów w pierwszej turze wyboru. Liderem zostaje ten kandydat, który uzyska więcej głosów niż suma głosów oddanych na kontrkandydata i głosów nieważnych.

§18

Wybory odbywają się w obecności Księdza Koordynatora lub Koordynatora świeckiego w diecezji, bądź osoby z Rady Pastoralnej Diecezji, delegowanej przez Księdza Koordynatora.

§19

Wybór Lidera wymaga akceptacji Księdza Proboszcza parafii, przy której Grupa istnieje.
W przypadku braku akceptacji należy odwołać się i podporządkować decyzji Koordynatorów Diecezjalnych lub powtórzyć wybory.

§20

Funkcja może być sprawowana przez wiele lat, jednak nie dłużej niż 3 kadencje, pod warunkiem, że co trzy lata odbywać się będą wybory Lidera. Wyjątek stanowi sytuacja nałożenia się terminu wyboru Lidera i zmiany Księdza Opiekuna Grupy. Wtedy  to wybory mogą być przesunięte o 9 miesięcy. W szczególnej sytuacji dopuszcza się inne rozwiązanie w porozumieniu z Koordynatorem Diecezjalnym.

§21

Grupa nowopowstała powołuje Lidera jak najszybciej, nie później niż 6 miesięcy od czasu zgłoszenia zamiaru powołania Grupy.

 

Rozdział 8

Odwołanie Lidera

§22

Odwołanie Lidera następuje:

1. przez rezygnację pisemną, złożoną Radzie i Księdzu Opiekunowi,

2. przez Radę i Animatorów, o ile z wnioskiem o odwołanie wystąpi co najmniej 2/3 członków tego grona, a decyzję o odwołaniu, przedstawioną Księdzu Opiekunowi lub Proboszczowi, podejmie bezwzględną większością głosów (50% + 1) w wyborach tajnych, przy obecności co najmniej 2/3 tego grona,

3. przez Biskupa Ordynariusza, na wniosek Księdza Proboszcza miejsca działania danej Grupy lub na wniosek Koordynatorów Diecezjalnych,

4. po upływie kadencji, która wynosi 3 lata, do czasu wybrania nowego lidera.

 

Rozdział 9

Prawa i obowiązki Lidera

§23

Lider ma prawo:

1. powoływać Animatorów,

2. powoływać osoby do Rady,

3. wyznaczać w swoim zastępstwie osoby do reprezentowania Grupy na zewnątrz i działania w jej imieniu,

4. wyznaczać w swoim zastępstwie osoby do uczestniczenia w spotkaniach organizowanych przez Koordynatorów Diecezjalnych.

§24

Do podstawowych obowiązków Lidera należy:

1. troska o wierność nauce Kościoła w Grupie, podejmowana we współpracy z Księdzem Opiekunem,

2. regularne uczestniczenie w spotkaniach Grupy, zadbanie o rozeznawanie spotkań modlitewnych i zorganizowanie nauczania,

3. reprezentowanie Grupy na zewnątrz i działanie w jej imieniu,

4. realizacja zaleceń Koordynatorów w diecezji dotyczących form działania Grup i dzieł Odnowy w Duchu Świętym,

5. sporządzanie corocznego pisemnego sprawozdania z działalności Grupy składanego Koordynatorom Diecezjalnym, do końca stycznia każdego roku,

6. regularne uczestniczenie w spotkaniach organizowanych przez Koordynatorów Diecezjalnych lub osoby przez nich wyznaczone, dla osób odpowiedzialnych za Odnowę w Duchu Świętym w diecezji; obowiązkowe uczestniczenie, przynajmniej raz na dwa lata, w diecezjalnych rekolekcjach Odnowy w Duchu Świętym.

 

Rozdział 10

Ksiądz Opiekun

§25

Ksiądz Opiekun jako asystent Kościoła w Grupie troszczy się o wierność Grupy nauce Kościoła.

§26

Ksiądz Opiekun jest odpowiedzialny za właściwą formację osób odpowiedzialnych w Grupie, tj. Lidera, członków Rady i Animatorów.

§27

W przypadku, gdy sam nie jest w stanie zapewnić właściwej formacji powierzonym osobom, dba, aby korzystały one z odpowiedniej formacji, proponowanej przez Koordynatorów Diecezjalnych.

§28

Ksiądz Opiekun ma prawo:

1. rozeznawać wspólnie z Liderem i Radą formę spotkania modlitewnego i cele Grupy (doraźne, krótkoterminowe i długoterminowe),

2. rozeznawać wspólnie z Liderem i Radą właściwą formację dla członków Grupy,

3. wiedzieć i uczestniczyć w każdym dziele podejmowanym przez Grupę,

4. czynnie uczestniczyć w wyborze Lidera,

5. powoływać osoby do Rady,

6. interweniować u Koordynatorów Diecezjalnych w przypadku braku porozumienia w Grupie lub z Liderem.

 

Rozdział 11

Rada Grupy

§29

Ksiądz Opiekun i Lider powołują Radę Grupy, zwaną dalej Radą, mającą charakter organu opiniodawczo-doradczego i wspierającą w wykonywaniu zadań statutowych. Radę Grupy należy powołać w ciągu miesiąca po każdorazowym wyborze Lidera Grupy. Jej skład może być następnie zmieniany przez Księdza Opiekuna i Lidera Grupy, jeśli jednomyślnie uznają, że występuje taka potrzeba.

§30

Członkowie Rady mają prawo:

1. zgłaszać kandydatów i czynnie uczestniczyć w wyborze Lidera oraz podać sposób wyłaniania kandydatów na Lidera oraz ich liczbę.

2. wysyłać swojego reprezentanta na spotkania organizowane przez Koordynatorów Diecezjalnych, w przypadku nie reprezentowania wspólnoty na spotkaniach przez Lidera lub przez osobę wyznaczoną przez Lidera,

§31

Do zadań Rady należy:

1. rozeznawanie wspólnie z Liderem i Księdzem Opiekunem drogi Grupy,

2. pomoc Liderowi w odpowiedzialnym wykonywaniu dzieł powierzonych Grupie,

3. inspirowanie lub inicjowanie nowych działań ewangelizacyjnych w porozumieniu z Liderem i Księdzem Opiekunem.

 

Rozdział 12

Zobowiązania Grupy

§32

Grupa jest zobowiązana do brania aktywnego udziału w życiu Kościoła, przede wszystkim
w parafii, a następnie w diecezji.

§33

Grupa powinna włączać się do organizowania i/lub w inny sposób wspierać dzieła inicjowane przez Koordynatorów Diecezjalnych, takie jak rekolekcje, spotkania formacyjne i działania ewangelizacyjne.

§34

Grupa powinna szukać form współpracy z innymi grupami modlitewnymi i wspólnotami – zapraszać inne grupy do realizacji swoich dzieł oraz włączać się w dzieła inicjowane przez innych.

 

Rozdział 13

Majątek Grupy

§35

Majątek grupy powstaje ze składek członkowskich, darowizn i z własnej działalności oraz ofiarności publicznej. Część środków przekazywana jest, jako wcześniej ustalona przez Koordynatorów Diecezjalnych, składka do Rady Pastoralnej Diecezji raz na kwartał.

§36

Majątkiem Grupy zarządza Rada Grupy.

§37

W przypadku rozwiązania Grupy jej majątek przechodzi do dyspozycji Rady Pastoralnej Diecezji.

 

Rozdział 14

Rozwiązanie Grupy

§38

Grupa przestaje istnieć przez samorozwiązanie, o którym należy zawiadomić Koordynatorów Diecezjalnych. Samorozwiązanie Grupy następuje poprzez jawne i jednomyślne głosowanie Rady Grupy za rozwiązaniem Grupy, przy czym wymagana jest obecność Lidera i Księdza Opiekuna oraz co najmniej 2/3 członków Rady Grupy.

§39

Grupę może rozwiązać Ksiądz Proboszcz miejsca działania Grupy, w porozumieniu z Koordynatorami Diecezjalnymi.

§40

Koordynatorzy Diecezjalni mogą wykluczyć Grupę z koordynacji diecezjalnej z powodu niewypełnienia zadań Statutowych lub uchwał KZK.

§41

O grupie, która używa w nazwie «Odnowa w Duchu Świętym», a nie utrzymuje łączności z koordynacją diecezjalną, powiadamiany jest pisemnie Ksiądz Proboszcz miejsca działania grupy i Biskup Ordynariusz przez Księdza Koordynatora Diecezjalnego. Ksiądz Proboszcz proszony jest o szczególne zainteresowanie działaniem tej grupy, a zwłaszcza o podjęcie działań zmierzających do integracji grupy z diecezjalną strukturą «Odnowy w Duchu Świętym».

Rozdział 15

Współpraca Grup w diecezji

§42

Współpracę Grup i Wspólnot w diecezji koordynują Ksiądz Koordynator i Koordynator świecki.

§43

Grupy mogą same podejmować decyzje o współpracy.

§44

Koordynatorzy Diecezjalni powołują Radę Pastoralną Diecezji, mającą charakter organu opiniodawczo-doradczego i wspierającą Koordynatorów w wykonywaniu statutowo zleconych zadań. Radę Pastoralną Diecezji należy powołać w ciągu miesiąca od zaakceptowania wyboru Koordynatora świeckiego przez Biskupa Diecezjalnego. Ksiądz Koordynator i Koordynator świecki mogą następnie dokonywać zmian w składzie Rady Pastoralnej, jeśli jednomyślnie uznają, że występuje taka potrzeba.

§45

Członkowie Rady Pastoralnej Diecezji mają prawo zgłaszać kandydatów, kandydować i czynnie uczestniczyć w wyborze Koordynatora świeckiego w diecezji.

§46

Do zadań Rady Pastoralnej Diecezji należy:

1. uczestniczenie w spotkaniach organizowanych przez Koordynatorów Diecezjalnych,

2. rozeznawanie wspólnie z Koordynatorami Diecezjalnymi drogi Grup,

3. pomoc Koordynatorom Diecezjalnym w odpowiedzialnym wykonywaniu dzieł wynikających ze statutowych zobowiązań,

4. inspirowanie lub inicjowanie nowych działań w porozumieniu z Koordynatorami Diecezjalnymi,

5. pomoc grupom w przeprowadzaniu seminariów, nabożeństw  itp.

 

Rozdział 16

Powołanie Koordynatora świeckiego

§47

Powołanie Koordynatora świeckiego w diecezji następuje przez głosowanie.

§48

Kandydatów na Koordynatora wskazują wraz z uzasadnieniem: Ksiądz Koordynator, Koordynator świecki, Liderzy, Rady Grup i członkowie Rady Pastoralnej Diecezji.

§49

Wyboru Koordynatora dokonują: Ksiądz Koordynator, Koordynator świecki, Liderzy Grup i członkowie Rady Pastoralnej Diecezji. Przed dokonaniem wyboru o wyrażenie opinii o kandydatach powinni zostać zapytani Księża Opiekunowie będący na spotkaniu. Prowadzącym wybory i odpowiedzialnym za ich przebieg jest Ksiądz Koordynator. Z wyborów powinien zostać sporządzony protokół.

§50

Koordynatorem świeckim zostaje kandydat, który w wyborach tajnych, przy obecności co najmniej 2/3 grona osób uprawnionych do głosowania uzyska bezwzględną większość głosów (50% + 1).

§51

Jeśli żaden z kandydatów nie uzyskał tej większości, wybór przeprowadza się między dwoma kandydatami, którzy uzyskali największą ilość głosów w pierwszej turze wyboru. Koordynatorem świeckim zostaje ten kandydat, który uzyska więcej głosów niż suma głosów oddanych na kontrkandydata.

§52

Wybór Koordynatora świeckiego wymaga akceptacji Biskupa Diecezjalnego.

W przypadku braku akceptacji należy powtórzyć wybory.

§53

Warunki sprawowania funkcji koordynatora określa Statut KZK (§14).

 

Rozdział 17

Odwołanie Koordynatora świeckiego

§54

Odwołanie Koordynatora świeckiego Odnowy w Duchu Świętym w diecezji następuje:

1. przez rezygnację pisemną złożoną Radzie Pastoralnej Diecezji i Księdzu Koordynatorowi,

2. po upływie kadencji, która wynosi 4 lata, do czasu wybrania nowego Koordynatora,

3. przez Biskupa Diecezjalnego,

4. po skreśleniu z listy członków Krajowego Zespołu Koordynatorów.

 

Rozdział 18

Powołanie i odwołanie Księdza Koordynatora

§55

Powołanie i odwołanie Księdza Koordynatora Odnowy w Duchu Świętym w diecezji przysługuje Biskupowi Diecezjalnemu.

§56

Ksiądz Koordynator i Koordynator świecki powinni spełniać swoją funkcję w jedności.

 

Rozdział 19

Zakończenie

§57

Statut zostaje przyjęty po uzyskaniu bezwzględnej większości głosów (50%+1), przy obecności co najmniej 2/3 osób uprawnionych do głosowania na spotkaniu Liderów, organizowanym przez Koordynatorów Diecezjalnych i po wysłuchaniu opinii Księży Opiekunów obecnych na spotkaniu. W takim samym trybie mogą być wprowadzane poprawki do statutu.

Statut wchodzi w życie po zatwierdzeniu przez Biskupa Diecezjalnego.

Każdorazowa zmiana Statutu wymaga zgody Biskupa Diecezjalnego.

 

Powyższy Statut, opracowany przez ks. Bogusława Fortuńskiego i Zoję Meżerycką – Diecezjalnych Koordynatorów ruchu Odnowa w Duchu Świętym oraz Księży Opiekunów
i Liderów tegoż ruchu, niniejszym zatwierdzam ad experimentum na okres pięciu lat.